Vrijdag de 13e, Het medische avontuur.

Vandaag voele ik me nog steeds niet goed en Joseph zei dat als het vandaag nog niet beter ging dat we dan naar de dokter zouden gaan. Dus vrijdag morgen zat ik op de bank. Nog steeds die erge duizelingen, en als ik ging lopen viel ik steeds bijna om. Dus ik Joseph bellen van het gaat toch niet zo goed, misschien toch een goed idee om even langs een dokter te gaan. Dus hij kwam er zo snel mogelijk aan. Toen hij voor me deur stond waren ze met ze 3e, Joseph, Lamick en Norman was mee. Ik dacht wat overdreven allemaal maar goed. Dus Ivo ook nog mee, hup die auto in. Zegt Joseph: ik breng je naar het beste ziekenhuis hier in Mannikaland. Eenmaal daar aangekomen verteld de vrouw aan de balie dat het 90 dollar zou zijn om alleen al een dokter te laten komen, en dan moet je ook nog geld betalen voor het behandelen. Dit vonden we allemaal veelte duur dus we zeggen waar zit die dokter? we gaan er zelf wel naar toe.

Toen kwam ik aan bij een soort van huisarts. Heb ik 2,5 uur misselijk en duizelig in de wachtkamer gezeten. Toen werd ik eindelijk geholpen door zo'n echte dokter. Een grote donkere man met een lange witte jas met zo'n pen in het borstzakje en een brilletje op ze neus. Hij vroeg zijn assistent mijn temperatuur te laten meten. Dat ging met zo'n glazen staafje onder me oksel. Nee geen koorts. Toen moest ik me achter het scherm helemaal uitkleden, alleen me onderbroek mocht aanblijven. lekker weer... En er zaten van die spleetjes tussen het afscherm scherm dus die Lamick zat daar weer helemaal tussen door te kijken. Hoorde later van Ivo dat hij hem een elleboogje heeft moeten geven daardoor en dat hij toen moest lachen. Echt ONBESKOFT!

Toen de dokter klaar was met me nakijken mocht ik me weer aankleden en ging weer aan het bureau zitten. Toen vertelde hij me: Het lijkt me heel sterk maar ik denk dat je malaria hebt. Want alle symptomen zijn het zelfde. Dus ik stel voor dat je morgen een malaria test doet om het zeker te weten. Ik schrok me dood. Als ik iets niet wou dan was het naalden in me arm in dit land. Maarja het moest.

Dus ik de volgende dag de bloedtest gedaan. Kwamen die naalden niet uit de verpakking.. Ik dacht oooow daar ga ik.. Dit kan toch niet waar zijn. Maar het ging allemaal zo snel. Ze had al bloed afgenomen. Dus ik toch maar even vragen anders heb ik echt geen rust. Mevrouw zijn deze naalden nieuw? Maar ze begreep niet wat ik bedoelde dus vertaalde Joseph het even. Toen zei ze Ja natuurlijk meid! Wij recyclen hier niet in dit land. Alles gaat meteen de prullenbak in. Toen was ik wel weer een beetje gerustgesteld. 

Na een uur kon ik de uitslag ophalen. GEEN malaria! Gelukkig maar. Maar wat het nou was. Ik bleek een zware zonnensteek te hebben. Vandaar die griep, duizeligheid en hoofdpijn. De symptomen tussen malaria en een zonnensteek komen aardig overeen dus vandaar. Ik heb nu medicijnen ervoor en die helpen erg goed.